Küçükken iki noktayı icat ettiğimi düşünürdüm. “Söyleceklerimi ne sen tamamla, ne de ben söyleyeyim” demek olmalıydı anlamı.. Büyüdüm ve ünlem oldum. İsyankardım! Sonra sorguladım. Neden? Ne alaka? Ve bir gün bi’ baktım, virgül olmuşum, anlat anlat bitmiyordum, uzun uzadıya devam ediyordum. Artık anlıyorum. Ben bir noktayım.